เป็นหนังสือรวบรวมบทดอกสร้อย ซึ่งเป็นการละเล่นอย่างหนึ่งมีมาแต่สมัยโบราณเมื่อถึงฤดูน้ำหลาก หรือเทศกาลทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ผู้มีบรรดาศักดิ์มักพาบริวารพร้อมโทนทับกรรับฉิ่ง พร้อมสำรับ ลงเรือไปเที่ยว เมื่อไปพบปะกับเรือลำอื่นก็ร้องลำนำโต้ตอบกันไปมา เป็นการละเล่นที่เรียกว่า ดอกสร้อย ซึ่งผิดกับการเล่นสักวาตรงที่ ดอกสร้อยเล่นแค่ 2 วง ชายหนึ่งวง หญิงหนึ่งวง มีบทร้องยากกว่าสักวา ส่วนสักวาจะเล่นกี่วงก็ได้และมีบทร้องง่ายกว่าดอกสร้อย